De stenencollectie van buurman Lou-Lou

Gedurende onze tuinwerkzaamheden werden we vrijwel dagelijks bezocht door onze buurman Louis Sozza, hier in het dorp beter bekend als Lou-Lou. Een bijzondere man op leeftijd (80+) helaas belast met de ziekte van Parkinson, hetgeen hem op het eerste gezicht niet lijkt te storen. Als hij weer eens de tuin instapte voor een praatje waren zijn zakken meestal gevuld met steentjes die hij vond in zijn eigen tuin. De meeste stenen stelden, met enige inbeelding, wel iets voor. Dat varieerde van een gezicht of een gezichtsprofiel tot een krokodil. Aanvankelijk werden de steentjes keurig uitgestald op de terrastafel, tot de hoeveelheid stenen groeide tot wel een heel grote collectie. Besloten is om een selectie maken van de mooiste en meest sprekende stenen om ze in een permanente vitrine aan passanten te kunnen tonen. Tot groot vermaak van velen. Het afkorten van voornamen is hier kennelijk een veelvoorkomend verschijnsel; zo heeft Lou-Lou nog een zus die Li-Li wordt genoemd. Iets verderop woont Gérard, die door het leven gaat als Gé-Gé (dzjee,dzjee). Weer iets verder woont Mireille en je kunt het al raden, die wordt Mi-Mi genoemd.

• 

• 

• 

Werkzaamheden en andere bezigheden in de maand juni

Toen de kweekbakken gemetseld waren bleef er nog een stapel grote en kleine stenen over. Als je die laat liggen, dan ligt dat er over lange tijd nog werkloos bij. In de hoek is met de partij stenen een bankje gemetseld dat leuk aansluit en tevens, al zittend, uitzicht biedt over de gehele tuin. In huis hebben we op advies van architect Laurent Noël een muur uitgebroken die nu meer openheid verschaft in de kamer waar zich de broodoven bevindt. Het werk vergde 1 dag werk en in de muur waren een flink aantal “tomettes” verwerkt die we voor een groot deel hebben gebruikt als afwerking op de kweekbakken in de tuin. De rest is als afval afgevoerd naar het afvalstation (Dechetterie) in Luzech, 10 km verderop.

• 

• 

• 

• 

Keuken en koelkast

Omdat we intussen ook een moestuin hebben aangelegd en een enorme oogst aan sperciebonen en tomaten verwachten besloten we een grotere koelkast te zoeken inclusief vriesvak. Bij de witgoedwinkel Darty in Prayssac vonden we iets dat wel leek te voorzien in de behoefte. De maat van de koelkast vroeg wel om omzetting van de keukenindeling wat ons een dag werk bezorgde maar uiteindelijk goed is uitgepakt. Na een paar dagen werd het ding afgeleverd. In de winkel had het apparaat toch iets kleiner geoogd. Twee man begonnen met de klus om de enorme koelkast naar binnen te sjouwen. Hij moest 12 treden omhoog en door twee deurtjes uit de tijd van de bouw in 1892, klein dus. Het eerste deurtje lukte maar bij het tweede deurtje moesten eerst de deuren van de koelkast worden geopend (waardoor smaller) om het ding er tussendoor de sjorren, wat uiteindelijk tot op de milimeter lukte. De tomaten en sperciebonen groeien op dit moment heel goed en wanneer we regelmatig blijven bewateren zal de oogst uitstekend zijn.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Architect Laurent Noël

Meestal zijn we zelf wel eigenzinnig en nadenkend genoeg om een huis in te richten of veranderingen aan te brengen. In Frankrijk denkt men daar anders over en zeker waar het gaat om gebouwen die binnen een afstand van 500 meter van de monumentale église staan mag er domweg niets worden veranderd of aangepast zonder de benodigde authorization. Je kunt dat zelf proberen, een uitdaging, maar je kunt ook kiezen voor een architect die bekend is met de materie en de juiste vakmensen. Die persoon hebben we gevonden in architect Laurent Noël uit Prayssac, in onze ogen een vakkundig iemand, die snel de zaken weet te regelen en kennis van zaken heeft. Tijdens de gevoerde gesprekken wist hij ons ook met goede aanpassingen en ideeën te overtuigen. Hij werd ons aanbevolen door achterbuurman Philippe (ook wel Pfi-Phi, natuurlijk) die goede ervaring had met hem in begeleiding van zijn bouwproject.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Op en neer naar Nederland

Op maandag 15 juni opende België zijn grenzen weer voor internationaal verkeer wat ons de mogelijkheid bood om het eerder geplande bezoek aan Nederland te realiseren. We konden terecht bij de B&B van René en Ora aan de Rottedijk in Moerkapelle met uitzicht op ons oude huis. Het werd een drukke week met bezoeken aan tandarts, opticien, familie, vrienden en het omruilen van de oude VW Caddy voor een jongere variant. Het was strak gepland en zo is het ook uitgevoerd, met de tegenslag waar we geen rekening mee hadden gehouden; Billy is na zijn 14e verjaardag op 11 mei verschijnselen van dementie gaan vertonen. Dat betekent onder andere dat hij in de nachten erg onrustig is en ons van onze nachtrust onthoud. In combinatie met alle activiteiten die week werd het er niet rustiger op. We waren ook wel weer blij dat we na deze week weer met een goed gevulde auto en aanhanger met huisraad richting Frankrijk konden terugkeren. Inmiddels lijkt het erop dat we de juiste medicatie hebben gevonden om hem en dus ook weer onze nodige nachtrust te bieden. De week na terugkomst in Castelfranc hebben we rustig aan gedaan en de meegebrachte spullen een plaats gegeven.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

B&B Castelrouge in Luzech

De eerste keer dat we ons oriënteerden op een huis in Frankrijk hadden we een kamer geboekt in B&B Castelrouge van Patsy and Richard in de plaats Luzech, een Engels echtpaar iets jonger dan wij. Nadien zijn we meerdere keren bij hen geweest voor overnachtingen. Tijdens de bezoeken ontstond een vriendschap. We helpen elkaar soms met informatie en ervaringen en dus ook met tuinwerk. Tijdens onze afwezigheid hadden ze er netjes voor gezorgd dat de planten niet zijn uitgedroogd. Afgesproken was dat wij hen een keer zouden helpen om hun tuin te ontruimen van alle wildgroei. Met de aanhangwagen zijn we drie keer tot maximale hoogte gevuld naar de dechetterie gereden en nog was hun hoop met groenafval niet weg, “het hout nooit op”. Een enorme achterstand aan onderhoud en te verrichten werkzaamheden ligt nog in het verschiet, voor hun.

• 

• 

De garage

Onder ons huis bevindt zich onder andere een ruimte met twee grote toogdeuren, de garage. Omdat we in de garage een werkbank willen maken en al het gereedschap netjes willen organiseren is het nodig om eerst wat stucwerk te repareren, een paar electra leidingen te monteren, licht aan te leggen en een nieuwe vloer te realiseren. Een begin is gemaakt door eerst de zware draagbalken te ontdoen van vele lagen; historisch stof, kalk, verf en oude spijkers. Omdat we de beschikking hebben het juiste gereedschap lukt het om het monnikenwerk netjes uit te voeren. Het gaat niet snel maar het resultaat is bemoedigend.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

De omgeving

De omgeving blijft verrassen. Elke week bezoeken we wel een nieuw dorpje of stadje, vaak in combinatie met een bezoek aan een vide grenier / brocante markt. Een aantal plaatsen die we hebben bezocht in de achterliggende periode zijn Monsempron-Libos Penne Agenois, Monflanquin, Villeneuve, Monpazier, stuk voor stuk bastides (Bastide is een Frans type middeleeuwse stad, gesticht in de 13e en 14e eeuw in voornamelijk Zuidwest-Frankrijk. Typerend voor de bastide is een rechthoekig stratenpatroon dat de stad verdeelt in acht huizenblokken rondom een centraal marktplein). Maar ook Montcuq, Villefranche de Perigord en Lauzerte, stuk voor stuk authentieke plaatsen die een bezoek waard zijn. Na 2 juni is de Franse horeca weer toegestaan hun deuren weer te openen na de periode van confinement / lockdown in verband met corona. Een Franse lunch met lekkere lokale specialiteiten zoals bijvoorbeeld de confit de canard is daardoor weer mogelijk.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•